maandag 21 maart 2011

Sentimentaliteit, en hoe een mens kan nadenken over zijn naasten en idolen...

Ik moest er vandaag weeral eens aan denken, waarom? Ik weet het niet, maar hij was er en zal er steeds zijn en blijven...

Beste Bompa,
Je hebt een accident gehad.
Da's erg, maar laat je hoofd niet hangen.
Want als je dat begint te doen
is je leven zo goed als voorbij.
Leef je leven ten volle.
Je bent dan wel gehandicapt,
maar kop op, laat ons Bomma niet alleen achter.
Ze zou het niet aankunnen,
mocht jij ooit komen te sterven.
Denk eerst aan jezelf,
maar denk dan ook aan je medemens.
Ga ervoor...

ons bompake, ik mis hem nog steeds. :-s

zondag 26 december 2010

Ode aan 1 van de personen die het meeste voor mij betekenen...

Ik heb het natuurlijk over 1 van de ouders, met name ons papa.


Papa

Vroeger had je het niet breed,
het enigste dat je had
was een autootje met een caravannetje.
Ik weet dat dat autootje alles voor je betekende.
Nu, zoveel jaren later
ben je je enigste autootje al lang kwijt,
maar je bent het zeker niet vergeten.
Ik heb het nu veel beter, dankzij u.
Ik zal dat nooit vergeten.
Ik zal ook nooit zoveel aan u kunnen geven
als jij aan mij hebt gegeven.
Enkel mijn liefde en…
en… een autootje met een caravannetje.

Paps, mercikes voor alles tot hiertoe! :-)
En dat je nog heeel lang mijn paps moogt blijven.

xxx
Uwe zoon

Ik wist niet wat te doen...

Dames en heren,

Aangezien ik vandaag echt niets beter te doen had ben ik maar aan een eigen blog beginnen werken.
Wie weet is dit een perfecte manier om wat meer creatief uit de hoek te komen.

Daarom, laat ik al eens beginnen met een klein gedichtje:

When you kissed me
the world disappeared.
When you touched me
I could think of nothing else.
When you held me
there was comfort.
And life was worth something
in your arms.
With your electric touch
and your warm, sweet kiss

Wie weet kan het anderen inspireren om grootse dingen te doen!